Pracownia Endoskopii: Gastroskopia

Gastroskopia to badanie polegające na oglądaniu na monitorze wnętrza górnego odcinka przewodu pokarmowego za pomocą elastycznego endoskopu wprowadzanego przez usta. Metoda ta pozwala również na pobieranie próbek tkanki celem wykonania dodatkowych badań (np. test ureazowy w kierunku Helicobacter Pylori, badanie histopatologiczne). Gastroskopia umożliwia również leczenie niektórych chorób bez konieczności zabiegu chirurgicznego. Badanie jest wykonywane w pozycji leżącej na lewym boku, po miejscowym znieczuleniu gardła lub w sedacji anestezjologicznej. W trakcie całego badania pacjent trzyma w ustach specjalny ustnik, przez który jest wprowadzany endoskop. Badanie jest bezbolesne i trwa 5-10 min.

Badania i zabiegi endoskopowe wykonywane są w komfortowych warunkach z wykorzystaniem sprzętu najnowszej generacji przez zespół posiadający wieloletnie doświadczenie, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo procedur endoskopowych.

Wskazania do gastroskopii:

  • Bóle nadbrzusza, zgaga, odbijania utrzymujące się lub nawracające mimo leczenia;
  • Bóle w klatce piersiowej po wykluczeniu przyczyn kardiologicznych;
  • Trudności w połykaniu;
  • Nawracające nudności i wymioty;
  • Podejrzenie krwawienia do przewodu pokarmowego;
  • Nieuzasadniony spadek masy ciała;
  • Diagnostyka niedokrwistości (anemii);
  • Jako badanie kontrolne u osób z rozpoznaną chorobą wrzodową żołądka/dwunastnicy;
  • Kontrola po przebytym krwawieniu do przewodu pokarmowego / perforacji przewodu pokarmowego;
  • Okresowa kontrola u chorych z przełykiem Barretta, żylakami przełyku, marskością wątroby, po zabiegach resekcyjnych żołądka.

Decyzja o wykonaniu gastroskopii zawsze powinna być poprzedzona wywiadem i badaniem lekarskim. Nie każde dolegliwości wymagają wykonywania tego badania w pierwszej kolejności, które mimo znikomego odsetka powikłań pozostaje badaniem inwazyjnym. Niekiedy wykonanie gastroskopii jest wskazane u osób bez jakichkolwiek objawów i dolegliwości. Niektóre leki zażywane przez chorego powinny być odstawione lub zmienione na inne na kilka dni przed badaniem. Dlatego też w każdym przypadku wskazania i przeciwwskazania do badania powinny być ocenione indywidualnie przez lekarza kwalifikującego do badania.

Pracownia Endoskopii: Kolonoskopia

Kolonoskopia to badanie polegające na oglądaniu na monitorze wnętrza jelita grubego za pomocą elastycznego endoskopu wprowadzanego przez odbyt. Metoda ta pozwala na pobieranie próbek tkanki celem wykonania dodatkowych badań (np badanie histopatologiczne). Kolonoskopia umożliwia również leczenie niektórych chorób bez konieczności zabiegu chirurgicznego np. usuwanie polipów jelita grubego. Badanie jest wykonywane w pozycji leżącej na lewym boku, może być wykonane w sedacji anestezjologicznej, dzięki czemu jest całkowicie bezbolesne.

Badania i zabiegi endoskopowe wykonywane są w komfortowych warunkach z wykorzystaniem sprzętu najnowszej generacji przez zespół posiadający wieloletnie doświadczenie, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo procedur endoskopowych.

Wskazania do kolonoskopii:

  • Bóle brzucha, wzdęcia, utrzymujące się lub nawracające mimo leczenia;
  • Zmiana rytmu wypróżnień ( biegunki, zaparcia);
  • Obecność krwi lub śluzu w lub na stolcu;
  • Podejrzenie krwawienia do przewodu pokarmowego;
  • Dodatni wynik badania na krew utajoną w stolcu;
  • Nieuzasadniony spadek masy ciała;
  • Diagnostyka niedokrwistości (anemii);
  • Podejrzenie chorób zapalnych jelit;
  • Jako badanie kontrolne u osób po zabiegach operacyjnych na jelicie grubym;
  • Kontrola po przebytym krwawieniu do przewodu pokarmowego.

Badania przesiewowe:

Kolonoskopia może być również wykonana u osób bez dolegliwości i w/w objawów jako badanie przesiewowe w kierunku raka jelita grubego. Dzięki regularnym badaniom przesiewowym można usunąć bezobjawowe zmiany (polipy), które w dłuższym okresie czasu uległyby transformacji w raka jelita grubego. Stwierdzenie obecności nowotworu podczas badania przesiewowego pozwala na szybkie rozpoczęcie właściwego leczenia, dzięki czemu możliwe jest całkowite wyleczenie choroby nowotworowej.

Częstotliwość wykonywania badań przesiewowych zależy od wieku chorego, objawów, wywiadu rodzinnego oraz charakteru zmian stwierdzonych w badaniu poprzednim. Osoby bez obciążenia rodzinnego (rak jelita grubego u najbliższych krewnych) powinny mieć wykonaną kolonoskopie po ukończeniu 50 roku życia, która powinna być powtarzana nie rzadziej niż co 10 lat. Jeżeli na podstawie rozmowy z lekarzem pacjent zostanie zakwalifikowany do „grupy podwyższonego ryzyka” pierwsza kolonoskopia może być zalecona przed ukończeniem 50 roku życia, a badania kontrolne częściej niż co 10 lat.

Decyzja o przeprowadzeniu kolonoskopii zawsze powinna być poprzedzona wywiadem i badaniem lekarskim. Nie każde dolegliwości wymagają wykonywania tego badania w pierwszej kolejności, które mimo znikomego odsetka powikłań pozostaje badaniem inwazyjnym. Niektóre leki zażywane przez chorego powinny być odstawione lub zmienione na inne na kilka dni przed badaniem. Dlatego też w każdym przypadku wskazania i przeciwwskazania do badania powinny być ocenione indywidualnie przez lekarza kwalifikującego do badania.

Przygotowanie do kolonoskopii:

Miarodajny wynik kolonoskopii jest możliwy jedynie przy prawidłowym oczyszczeniu jelita grubego. Źle oczyszczone jelito nie tylko obniża wartość diagnostyczną badania (niektóre zmiany mogą być przeoczone), ale zwiększa ryzyko powikłań.Prawidłowe przygotowanie do badania wymaga odpowiedniej diety w dniach poprzedzających kolonoskopie oraz oczyszczenie jelita doustnym preparatem, który usuwa zalegające w jelicie resztki pokarmowe. Wybór preparatu, sposób jego stosowania powinien zostać omówiony z pacjentem podczas kwalifikacji do badania. W dniu badania chory nie powinien jeść min. 6 godzin i pić min 3 godziny przed badaniem. Osoby zażywające przewlekle leki powinny zażyć je i popić niewielką ilością wody. Bezpośrednio przed badaniem chory otrzymuje do wypełnienia ankietę medyczną, na podstawie której przeprowadzana jest ostateczna kwalifikacja do badania.

Dodatkowe procedury endoskopowe

Rozpoczynając badanie endoskopowe, nie sposób przewidzieć, jakie ewentualne zmiany ono wykaże. Wiedza i sztuka medyczna oraz literatura oparta na dowodach naukowych ściśle określają prawidłowe postępowanie w większości przypadków. Wszystkie znalezione nieprawidłowości wymagają, co najmniej pobrania wycinków do badania histopatologicznego (mikroskopowego). Niekiedy, jeżeli jest taka możliwość, można (i powinno się) usunąć zmienioną tkankę. Przystępując do badania ani pacjent ani lekarz nie jest w stanie określić, jakie procedury powinny być wykonane, dlatego też prosimy o zapoznanie się z przedstawionymi niżej informacjami a następnie o zaznaczenie, na które z możliwych procedur wyraża (lub nie) Pani/Pan zgodę. Zachęcamy do omówienia tego z lekarzem endoskopistą przed wykonaniem badania. W sytuacjach nie ustalonych przed badaniem lekarz będzie postępował zgodnie z wytycznymi opartymi na danych naukowych.

Test ureazowy

Zapalenie błony śluzowej, nadżerki lub wrzody żołądka i dwunastnicy często (nawet do 70% populacji) są związane z obecnością w śluzówce żołądka bakterii Helicobacter Pylori. Jej obecność sprzyja powstawaniu w/w zmian. Podczas gastroskopii istnieje możliwość pobrania kleszczykami biopsyjnymi drobnego wycinka tkanki (śr.1mm) i potwierdzenie (lub wykluczenie) obecności H. Pylori (tzw. Test ureazowy). Ma to istotne znaczenie, gdyż w większości wypadków wyleczenie infekcji (tzw. eradykacja) powoduje ustąpienie dolegliwości. Dlatego też w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zmian zapalnych rekomendujemy wykonywanie tego testu. Jeżeli przyjmuje Pani/Pan leki zmniejszające wydzielanie żołądkowe (Controloc, Helicid, Ortanol, IPP, Anesteloc itp.) proszę o tym poinformować przed badaniem, gdyż mogą one spowodować fałszywie ujemny wynik testu (test nie wykaże obecności H. Pylori, mimo że bytuje ona w żołądku).

Wycinki do badań histopatologicznych

Podczas badań endoskopowych (gastroskopii, kolonoskopii) oglądana jest błona śluzowa pokrywająca wnętrze przewodu pokarmowego. Jednak ocena makroskopowa („okiem nieuzbrojonym”) rzadko pozwala na postawienie ostatecznej diagnozy (np. wrzód trawienny i owrzodzenie nowotworowe często wyglądają identycznie, zapalenia błony śluzowej wyglądają podobnie bez względu na przyczynę, która je wywołała). Nawet w przypadku, kiedy diagnoza wydaje się być „oczywista” do postawienia rozpoznania NIEZBĘDNE jest badanie mikroskopowe. Dlatego też, ze wszystkich miejsc, których wygląd odbiega od prawidłowego powinny zostać pobrane próbki. Wycinki pobierane są specjalnymi kleszczykami endoskopowymi wprowadzanymi przez kanał roboczy w endoskopie. Próbki tkanki z każdego podejrzanego miejsca są osobno analizowane w badaniu mikroskopowym a jego wynik jest znany po ok. 2-3 tyg.

Polipektomia

Niekiedy błona śluzowa tworzy wypukłości zwane polipami. Szczególnie często występują one w jelicie grubym. Ich wielkość może wynosić od kilku milimetrów nawet do kilku centymetrów. Mogą być płaskie lub przybierać kształt „grzybka” (polipy uszypułowane). Bez względu na wielkość i kształt część z nich ulega z biegiem czasu przekształceniu w nowotwory. Dlatego też każdy znaleziony polip powinien zostać usunięty i wysłany do badania mikroskopowego. Mniejsze usuwa się kleszczykami, większe odcinane są specjalną pętlą z użyciem generatora prądu elektrycznego. Mimo tego, że usuwanie polipów zwiększa ryzyko powikłań (krwawienie, perforacja), jest to najlepsza udowodniona naukowo metoda zmniejszająca ryzyko wystąpienia raka jelita grubego.

Tatuaż endoskopowy

Niektórych zmian nie można usunąć endoskopowo. Czasami jest to niemożliwe, zbyt niebezpieczne lub nie gwarantuje usunięcia choroby w całości. Konieczne jest wtedy leczenie operacyjne. W przypadku małych, miękkich zmian odnalezienie ich przez operującego chirurga bywa trudne. Musi on wtedy usunąć dłuższy kawałek jelita, aby mieć pewność, że zabieg jest radykalny. Aby umożliwić właściwą identyfikacje chorego miejsca można podczas endoskopii zaznaczyć właściwe miejsce specjalnym tuszem endoskopowym. Tak wykonany tatuaż nie leczy, ale zwiększa szansę na skuteczną operację.

Każda z wyżej wymienionych procedur wymaga użycia dodatkowego specjalistycznego sprzętu (kleszczyki biopsyjne, pętle do elektrokoagulacji, igły endoskopowe itp.) i wiąże się z dodatkowymi kosztami. Prosimy o zapoznanie się z cennikiem oraz zaznaczenie w ankiecie możliwych procedur.

Pracownia USG

Pracownia USG prowadzi szeroką diagnostykę ultrasonograficzną w zakresie oceny naczyń żylnych, naczyń tętniczych, tarczycy. Badanie USG ma wiele zalet i nie jest inwazyjne. Pozwala uzyskać obraz badanego narządu i dokonać jego precyzyjnych pomiarów w czasie rzeczywistym. Ze względu na bezpieczeństwo tej metody diagnostycznej, procedurę można powtarzać wielokrotnie u tego samego pacjenta.

 

 

Małoinwazyjne zabiegi ambulatoryjne

Występowanie zmian skórnych jest uzależnione od wielu czynników, a przy tym charakteryzują się dużą różnorodnością kształtu, rozmiaru oraz miejsca występowania na skórze. Jest to często problem natury estetycznej, jednak mogą stanowić objaw rozwijającego się nowotworu. Szpital Specjalistyczny „Silesia-Med” S.A. oferuje Państwu możliwość usunięcia wszelkiego rodzaju zmian skórnych z wykorzystaniem nowoczesnych metod leczenia, dobieranych indywidualne z uwzględnieniem zaleceń lekarskich i potrzeb pacjenta.

Zmiany skórne: znamiona barwnikowe, brodawki, włókniaki, odciski

W zależności od wskazań medycznych zmiany skórne są usuwane chirurgicznie z możliwością zastosowania plastyki miejscowej lub laserowo. Szpital posiada precyzyjne urządzenie laserowe pozwalające na szybkie i małoinwazyjne zabiegi ambulatoryjne, polegające na „odparowaniu” zmiany, bez utraty krwi. Usuwaniem zmian skórnych zajmuje się zespół chirurgów.  lek. med. Grzegorz Kielan, lek. med. Jan Szczotka, 

Pajączki, żylaki

Celem zniwelowania uporczywych pajączków na nogach oraz nieestetycznych żylaków stosowana jest skleroterapia. Jest to metoda bezpieczna i niemal bezbolesna. Zabieg trwa około 20 – 30 minut i polega na iniekcji leku w miejsce zajęte chorobowo, w wyniku czego naczynie ulega zwłóknieniu i przestaje być widoczne. Trzeba jednak pamiętać, że niektóre zmiany ze względu na stopień zaawansowania wymagają interwencji chirurgicznej.